Medycyna ratunkowa to często szybkie wejście do szpitala tylnymi drzwiami. Diagnostyka i usługi są świadczone od ręki. Na specjalistę czeka się tylko kilka godzin, a nie kilka miesięcy.

Istnienie Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych w Polsce sięga przełomu lat 2000/2001 i pierwszej Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Okres ponad 12 lat daje bez wątpienia podstawy do dyskusji na temat ich aktualnego stanu i przyszłości. 
Oddziały o charakterze „Emergency Departments” funkcjonują już od lat 50. ubiegłego stulecia. Powstały one pierwotnie w USA oraz Kanadzie jako odpowiedź na zapotrzebowanie zorganizowania kompleksowej opieki nad chorymi w nagłych stanach zagrożenia. Od początku i z założenia miały one wypełniać lukę w systemie opieki lekarzy rodzinnych (co ciekawe, to właśnie oni stali się inicjatorami powstania nowej podówczas specjalności lekarskiej – Emergency Medicine). 

Stworzony model medycyny ratunkowej bardzo szybko ewoluował i po pewnym czasie zaczął funkcjonować w wielu innych krajach, jak chociażby w Australii, Nowej Zelandii, Izraelu czy Singapurze. Warto wspomnieć, że kraje europejskie bardzo długo pozostawały na uboczu w zakresie medycyny ratunkowej, uznając model „specjalistyczny” za wiodące rozwiązanie. Wyjątkiem była Wielka Brytania i powstające w niej oddziały typu Accident and Emergency. Pierwsze prace nad europejską koncepcją medycyny ratunkowej zostały podjęte przez „grupę z Leuven” na początku lat 90. (między innymi z udziałem prof. Juliusza Jakubaszko). Dało to bez wątpienia początek europejskiej medycynie ratunkowej, równocześnie obarczyło ją trwającym do dziś dylematem szukania własnej, oryginalnej i różnej od doświadczeń innych, drogi. 

Poza wszelkimi wątpliwościami pozostaje jednak fakt, iż medycyna ratunkowa oraz zaistnienie SOR-ów spowodowało kolosalny przełom w medycynie nie tylko stanów zagrożenia życia, ale całego katalogu nagłych zdarzeń medycznych. Według wieloośrodkowych danych publikowanych przez IEDLI (International Emergency Departments Leadership Institute) w ciągu ostatniego dziesięciolecia nastąpił dwukrotny wzrost obciążeń badanych SOR-ów. Zjawisko to wiąże się z kilkoma czynnikami. Po pierwsze, z coraz większym spadkiem znaczenia medycyny rodzinnej w zakresie opieki w stanach nagłych, po drugie, z utrudnionym dostępem do badań i konsultacji specjalistycznych, po trzecie, ze wzrostem oczekiwań pacjentów. Oddziały ratunkowe idealnie wypełniły powyższą lukę. Dają one bowiem dostęp do często bardzo kompleksowej diagnostyki przy praktycznie znikomym czasie oczekiwania, np. kilka godzin vs. kilka miesięcy.

Paradoksalnie więc medycyna ratunkowa staje się ofiarą własnego sukcesu. Pokazanie ścieżki szybkiej i sprawnej diagnostyki, możliwości konsultacji i badań bynajmniej nie stało się czynnikiem „odstraszającym pacjentów”. Problem „opieki całodobowej i świątecznej” nie stanowi więc tylko problemu naszego kraju – jest on bardzo powszechnym elementem analiz współdziałania dwóch systemów: medycyny rodzinnej i medycyny ratunkowej. Wszystkie powyższe zjawiska będą prawdopodobnie powodowały dalszy wzrost obciążeń oddziałów – stąd wielu specjalistów zajmujących się koncepcjami projektów SOR-ów zwykło mówić, iż niemożliwością jest wybudowanie zbyt dużego SOR-u, gdyż i tak w krótkim czasie zostanie on zapełniony.

SOR-y w Polsce – co dalej?

Dyskusja nad problemem, czy SOR-y mają swoje miejsce w systemie, jest całkowicie bezprzedmiotowa i dająca jedyną możliwą odpowiedź – TAK. 

Problem jednak, jak zawsze, tkwi w szczegółach i pytaniu: jak?, i co nie mniej istotne: za ile? Można odnieść wrażenie, że odpowiedzialni za budowę systemu oraz NFZ nie bardzo dostrzegają problemy wokół oddziałów i uspokajają sumienie kontrolami liczącymi sprzęt oraz normy powierzchni poszczególnych obszarów. Problem w tym, że i jedno, i drugie ma się nijak do funkcjonalności systemu. 
Niestety, sam z przykrością z perspektywy członka zespołu ratownictwa medycznego stwierdzam, iż coraz częściej spotykamy się w SOR-ze z pytaniami: dlaczego do nas?, po co w ogóle?, i ze stwierdzeniem, że pacjent nie jest z tego rejonu itp. Znowu problemem okazuje się brak deski na wymianę i szereg innych „drobnych usprawnień”. 

Co się stało, że dobry i nowoczesny w założeniu system staje się niezmiernie mało przyjazny zarówno dla pracujących w nim osób, jak i (co także nie powinno uchodzić uwadze) dla pacjentów?

Dlaczego polskie SOR-y, relatywnie mało obciążone i z nieporównywalnie krótszym czasem oczekiwania na przyjęcie niż np. w Londynie czy Nowym Jorku, są powodem tylu skarg i narzekań?

Źródło: Przemysław Guła, www.medexpress.pl

Zarząd Główny STOMOZ spotkał się w dniu 6.08.2013r. w Łodzi z prezesami oddziałów regionalnych STOMOZ oraz z Zespołem Projektowym realizującym projekt "Dobre praktyki zarządzania francuskimi placówkami medycznymi w transformacji polskich podmiotów leczniczych do wymogów Unii Europejskiej". Przedmiotem posiedzenia było omówienie aktualnych spraw organizacyjnych związanych z realizacją projektu, jak również przyjęcie umów ramowych z uczestnikami.

Spotkanie prowadziła Prezes Małgorzata Majer, a następnie kwestie merytoryczne dotyczące programu przedstawiła Koordynator projektu Iwona Mazur.  

Partner projektu "Dobre praktyki zarządzania francuskimi placówkami medycznymi w transformacji polskich podmiotów leczniczych do wymogów Unii Europejskiej" - Universite Paris 13 we współpracy z Uniwersytetem Ekonomicznym we Wrocławiu i Uniwersytetem Medycznym im. Piastów Śląskich we Wrocławiu rozpoczyna rekrutację kandydatów na kontynuowane w roku akademickim 2013/2014 uzupełniające studia magisterskie na kierunku "Zarządzanie organizacjami opieki zdrowotnej i społecznej". 

Oferowane studia są studiami niestacjonarnymi II stopnia typu MBA na kierunku Zarządzanie o specjalności: Zarządzanie instytucjami opieki zdrowotnej i społecznej - Management des Organisations Sanitaires et Sociales. Absolwenci studiów otrzymują dwa dyplomy:

• magistra Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• MASTER Universite Paris 13

Zajęcia prowadzone są w języku polskim i w języku francuskim. Zajęcia obcojęzyczne tłumaczone są na język polski. Program obejmuje prawie 600 godzin wykładów i warsztatów, które są realizowane przez 4 semestry. Studia kończą się napisaniem i obroną pracy magisterskiej.

Szczegóły: www.master.ue.wroc.pl

W sytuacjach nadzwyczajnych

• Dzwoń pod numer 112

Centre des Liaisons Européennes et Internationales de Sécurité Sociale (CLEISS) (Ośrodek współpracy europejskiej i międzynarodowej w zakresie zabezpieczenia społecznego). Ośrodek udziela szczegółowych informacji w językach: francuskim, angielskim, hiszpańskim, niemieckim, włoskim i portugalskim. 

Tel.: +33 1 45 26 33 41, E-mail: ceam@cleiss.fr

Leczenie i koszty

Wszelkie informacje dotyczące pracowników służby zdrowia (lekarzy, dentystów, pielęgniarek itp.) oraz szpitali w miejscu Twojego pobytu, a także kosztów leczenia i zakresu świadczeń w ramach francuskiego systemu zabezpieczenia społecznego można znaleźć na stronie internetowej ameli-direct (tylko w języku francuskim).

Lekarze

• Aby skorzystać z Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, należy udać się do lekarza, który zawarł umowę z publiczną służbą zdrowia (fr. médecin conventionné).
• Lekarze tacy dzielą się na dwie kategorie: 
  kategoria 1: lekarze, którzy pobierają opłaty zgodne z oficjalnymi stawkami ubezpieczenia społecznego 
  kategoria 2: lekarze, którzy oprócz oficjalnej stawki pobierają jeszcze dodatkową opłatę.
• Za wizytę płaci się bezpośrednio lekarzowi. Wypełnia on formularz leczenia (fr. feuille de soins) i, w razie konieczności, wypisuje recepty. Formularz leczenia stanowi podstawę do ubiegania się o zwrot poniesionych kosztów.

Dentyści

• Aby skorzystać z Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, należy udać się do lekarza, który zawarł umowę z publiczną służbą zdrowia (fr. dentiste conventionné).
• Za wizytę płaci się bezpośrednio dentyście. Wypełnia on formularz leczenia (fr. feuille de soins) i, w razie konieczności, wypisuje recepty. Formularz leczenia stanowi podstawę do ubiegania się o zwrot poniesionych kosztów.

Leczenie szpitalne

• W szpitalu należy okazać kartę EKUZ. Posiadacze karty EKUZ nie ponoszą podstawowych kosztów leczenia i są obciążani jedynie standardowymi dopłatami.
• Za leczenie szpitalne naliczana jest opłata dzienna.
• W przypadku poważniejszych zabiegów oprócz opłaty dziennej pacjenci obciążani są również opłatą ryczałtową. We Francji opłaty te nie są refundowane, ale o zwrot wydatków można ubiegać się u własnego ubezpieczyciela po powrocie do kraju.
• Jeśli udajesz się do prywatnego szpitala lub kliniki, upewnij się, że dana placówka świadczy usługi również na zasadach obowiązujących w publicznej służbie zdrowia (fr. soins conventionnés).

Recepty

• Razem z receptą pacjenci otrzymują formularz leczenia (fr. feuille de soins). Formularz ten stanowi podstawę do ubiegania się o zwrot poniesionych kosztów. Koszty lekarstw, które zostały przepisane przez lekarza i znajdują na oficjalnej liście leków refundowanych, są zwracane. Informacji na temat tego, które leki są refundowane, udzieli Ci farmaceuta.

Pogotowie

• Przewóz pacjenta karetką lub taksówką odbywa się na zlecenie lekarza. Transport karetką trzeba najpierw opłacić bezpośrednio u przedsiębiorstwa transportowego.

Ratownictwo lotnicze

• Transport pogotowiem lotniczym odbywa się na zlecenie lekarza i za uprzednią zgodą wydaną przez lokalny oddział kasy chorych (Caisse Primaire d’Assurance Maladie – CPAM).

Zwrot kosztów

• O zwrot kosztów leczenia należy zwracać się do lokalnego oddziału CPAM we Francji.
• Do wniosku o zwrot kosztów należy dołączyć formularz leczenia (fr. feuille de soins) wraz z kopiami rachunków i kopią karty EKUZ. Należy również podać adres stałego zamieszkania i swoje dane bankowe (nazwę banku, jego kod BIC i numer konta w formacie IBAN). Potwierdzenie refundacji zostanie przesłanie na adres pacjenta.
• Można w ten sposób odzyskać do 70 proc. standardowych kosztów leczenia.
• Jeżeli nie byłeś w stanie przedstawić wniosku o zwrot kosztów podczas pobytu we Francji, skontaktuj się z własnym krajowym ubezpieczycielem po powrocie do kraju.

Źródło: Portal Komisji Europejskiej, Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego w UE, www.ec.europa.eu

Francja plasuje się na wysokim miejscu w rankingu krajów zapewniających dobrą opiekę zdrowotną. Francuski system usług społecznych uznawany jest na całym świecie za bardzo atrakcyjny.

Jak pisał mistrz renesansu Jan Kochanowski, „Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz”. Już wtedy zdawano sobie sprawę z tego, że należy cenić zdrowie, gdyż jego utrata bywa kosztowna. Podobnie jak w dzisiejszych czasach. Chorowanie – przy obecnym stanie gospodarki – to swoisty luksus, na który nie każdy może sobie pozwolić. Starsze osoby co miesiąc na lekarstwa wydają około 50-75 proc. renty lub emerytury. Niewiele więc im zostaje na inne opłaty czy żywność.

W dzisiejszych czasach ważniejszy od stanu zdrowia wydaje się dokument ubezpieczenia społecznego. Wystarczy trafić do szpitala lub do lekarza, by przekonać się, iż pierwsze pytanie nie dotyczy zdrowia, tylko posiadania aktualnej książeczki ubezpieczeniowej. Pacjent czeka chory i zrezygnowany, ale formalności są ważniejsze. Biurokracja króluje. Smutne to, ale prawdziwe…

Trochę inaczej to wygląda we Francji. Poniżej przedstawiam opis tamtejszego systemu opieki zdrowotnej.

Model Bismarcka

Przeciętne wynagrodzenie Francuza waha się między 2500-2900 euro, a płaca minimalna wynosi około 1321 euro. Bez wątpienia kraj ten cieszy się jednym z najniższych poziomów ubóstwa wśród wszystkich światowych gospodarek. Co więcej, francuski system usług społecznych uznawany jest na całym świecie za atrakcyjny – Francja plasuje się na wysokim miejscu w rankingu krajów zapewniających dobrą opiekę zdrowotną.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wyróżnia pięć modeli w ochronie zdrowia, z czego dwa główne uznaje się za dominujące na świecie. Są to: model Bismarcka oraz system Beveridge’a. Pierwszy z wymienionych, oparty o system ubezpieczeń zdrowotnych, dał podstawy do utworzenia systemu zdrowia we Francji.

Wysokość ubezpieczenia zdrowotnego zależy od statusu i wykonywanej pracy. Niemniej jednak, pacjenci mają tzw. udział własny i partycypują w kosztach leczenia oraz zakupu leków, a zakres świadczeń w ramach ubezpieczenia społecznego obejmuje również opiekę szpitalną i ambulatoryjną. Okazuje się, że korzystanie z systemu zdrowia we Francji jest całkowicie bezpłatne. Koszty, jakie trzeba ponieść w czasie leczenia, a których nie pokrywa podstawowe ubezpieczenie zdrowotne (l’assurance de base), są najczęściej refundowane w ramach dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego (les couvertures complémentaires).

Reforma systemu

Początek systemu zdrowia we Francji datuje się na 1945 rok. System ten cieszył się dużą popularnością wśród mieszkańców Francji. Każdy ubezpieczony mógł wybierać swojego lekarza prowadzącego (médecin traitant) oraz bez limitu korzystać z konsultacji specjalisty (spécialiste), a także z opieki ambulatoryjnej i szpitalnej bez specjalnych limitów. Sytuacja ta spowodowała nie lada chaos i zmusiła rząd do przeprowadzenia reformy w 2004 roku w celu zwiększenia kosztów pacjentów i tym samym zmniejszenia wydatków państwa. Było to koniecznie, ponieważ na koniec 2004 roku służba zdrowia była zadłużona na sumę 32 mld euro.
Celem wprowadzenia reformy zdrowia było zmniejszenie wydatków na opiekę medyczną o 10 mld rocznie. Lekarze cieszyli się, iż mogą wziąć udział w przeprowadzeniu reformy, ale pacjenci nie byli zadowoleni z nowego pomysłu rządu. Wprowadzenie reformy oznaczało wydanie dodatkowego euro z własnej kieszeni przy każdej wizycie u lekarza oraz w momencie płacenia za leczenie.

Obecnie zdecydowana większość Francuzów, tj. 80 proc., korzysta z usług Caisse Nationale d’Assurance Maladie des Travailleurs Salariés (CNAMTS) – instytucji publicznej, która definiuje politykę i określa kierunek systemu zdrowia we Francji. Z usług tej instytucji mogą korzystać tylko i wyłącznie osoby pracujące, aktywne zawodowo, których ubezpieczenie zdrowotne finansowane jest przez nich samych lub ich pracodawców. Równolegle istnieją także dwie inne instytucje ubezpieczające: tzw. MSA, oferująca ochronę zdrowia dla rolnictwa i przemysłu, oraz Caisse Nationale d’Assurance maladie des travailleurs indépendants et artisans, dla pracowników niezależnych, a więc samozatrudniających się oraz rzemieślników.

Formy ubezpieczenia

Osoby aktywne zawodowo mają ubezpieczenie zdrowotne, które jest opłacane przez nie same lub przez ich pracodawców. Tym samym mają tzw. ubezpieczenie podstawowe (l’assurance de base). Z kolei tzw. dodatkowe ubezpieczenie (les couvertures complémentaires) również może zostać wykupione przez firmę zatrudniającą pracownika lub przez niego samego. Wszystko zależy od tego, co oferuje pracownikowi pracodawca. Zakłada się, że większość przedsiębiorstw we Francji przyjęła pewien mechanizm działania i automatycznie oferuje również ubezpieczenie dodatkowe. W 2005 roku około 92 proc. aktywnych zawodowo Francuzów zostało objętych takim ubezpieczeniem. Pokrywa ono koszty, których nie pokrywa ubezpieczenie podstawowe. Co więcej, aby zapobiec nadużyciom i zmniejszyć wydatki na system zdrowia we Francji, rząd zastosował tzw. ticket modérateur, a więc system finansowania części wydatków na opiekę zdrowotną z kieszeni pacjenta nawet po zwrocie kosztów z ubezpieczenia społecznego. Dzięki temu kwoty ponoszone przez pacjentów są niewielkie, wydatki na opiekę zdrowotną kontrolowane, a stan budżetu ulega poprawie.

Osoby bezrobotne również są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym. Do 2000 roku bezrobotni otrzymujący zasiłek (le revenu minimum d’insertion) korzystali z tzw. Couverture Maladie Universelle (CMU). Jednak nie rozwiązywało to całkowicie problemu leczenia tych osób – około 1 proc. populacji wciąż nie miało żadnego ubezpieczenia. Doskonałym rozwiązaniem na zaistniały problem okazało się być ustanowienie uniwersalnego ubezpieczenia, jakim jest właśnie CMU. Należy wspomnieć, iż dla obywateli o niskich przychodach, którzy mają już ubezpieczenie podstawowe (assurance de base), CMU proponuje tzw. dodatkowe ubezpieczenie, które zawiera całkowity zwrot kosztów leczenia oraz inne profity.

Ubezpieczenia dla przyjezdnych

Francja jest przyjaznym krajem zarówno dla swoich mieszkańców, jak i osób przyjezdnych. Chociaż wydatki państwa na opiekę zdrowotną są większe od wyznaczonych przez budżet, minister zdrowia nie ma odwagi przeprowadzić kolejnej reformy. Według najnowszych danych, wydatki na zdrowie wynoszą 11 proc. PKB Francji. Dla porównania w Kanadzie ten współczynnik wynosi mniej niż 10 proc. PKB, a w Anglii nieco więcej niż 8 proc.
Omawiając temat systemu zdrowia we Francji, należy również wspomnieć o Karcie Ubezpieczenia Zdrowotnego (Carte d’Assurance Maladie). Karta ta przypomina kształtem i formą kartę kredytową z wbudowanym czipem. Pierwsza wersja powstała w 1998 roku. Następnie, po licznych zmianach, ulepszony model karty został wydany w 2007 roku. Karta jest przeznaczona wyłącznie do użytku na terenie Francji i jest dodatkiem – lub kartą zamiennie stosowaną – do Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. Zatem Francuzi na terenie Francji posługują się Carte Vitale, a turyści korzystają z Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego.

Jeśli w najbliższym czasie ktokolwiek wybiera się w podróż do Francji, to nie musi obawiać się o ubezpieczenie lub zwrot kosztów leczenia. Okazuje się, że dzięki licznym umowom podpisanym przez kraje członkowskie UE, turyści automatycznie stają się beneficjentami francuskiego systemu zdrowia – o ile mają ubezpieczenie zdrowotne. Dodatkowo zaleca się turystom wykupienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. Zastępuje ona istniejące formularze E111B, E110, E128 oraz E119.

Podsumowanie

Podsumowując rozważania na temat stanu systemu zdrowia we Francji, należy podkreślić, iż Francuzi są zadowoleni z obecnie funkcjonującego systemu służby zdrowia. Niestety, polski system zdrowia musi dokonać jeszcze wielu zmian, by obywatele mogli czuć się bezpiecznie i mieć zapewnione odpowiednie warunki leczenia.

Francuski farmaceuta

Według danych z 2009 roku, we Francji zawód farmaceuty wykonuje około 73 tys. osób, z czego znaczną większość stanowią kobiety (65 proc.). Szacuje się, że pójście do pobliskiej apteki w celu zakupienia leków zajmuje Francuzowi niespełna pięć minut. Z kolei dzienna liczba osób odwiedzających apteki we Francji wynosi 4 mln, a roczna liczba sprzedanych opakowań leków to około 3 mld.
Liczba aptek we Francji wynosi blisko 23 tys., z czego jedna apteka przypada na około 2700 mieszkańców, a 46 farmaceutów na 100 tys. mieszkańców. Najwięcej aptek powstało w 2001 roku. Jednak w kolejnych latach ich liczba znacznie spadła. Nic nie wskazuje na to, aby Krajowa Izba Aptekarska wyraziła zgodę na sprzedaż lekarstw w marketach. Pomysł ten spotkał się ze sprzeciwem ze strony Prezesa Krajowej Izby Aptekarskiej – Jeana Parrota, który powiedział, że lekarstwo to nie towar, a apteka to nie sklep. Podobnie zdają się uważać jego rodacy – aż 65 proc. obywateli Francji boi się kupować lekarstwa w innych miejscach niż apteki.
Praca w zawodzie farmaceuty na terenie Francji jest możliwa nie tylko dla Francuzów. Warunki, które należy spełnić, to przede wszystkim posiadanie dyplomu ukończenia odpowiednich studiów oraz obywatelstwo kraju członkowskiego UE. Z kolei, aby uzyskać zgodę na wykonywanie zawodu, należy zgłosić się wraz z certyfikatami, dyplomami i przetłumaczonymi dokumentami do Krajowego Związku Aptekarzy we Francji. Jeśli chodzi o prowadzenie apteki, to przede wszystkim trzeba mieć odpowiedni dyplom, uregulować sprawy z odpowiednimi władzami, przejść procedury administracyjne. Co więcej, nowa apteka powstanie tylko i wyłącznie w miejscu, gdzie odnotowano potrzebę jej stworzenia (kryteria: zagęszczenie populacji, liczba obecnych aptek, punktów medycznych itp.).

Źródło: Paulina Zydorowicz, Opublikowano w Manager Apteki, Rocznik 2010, Nr 6, www.nazdrowie.pl

W dniu 3 kwietnia 2014r. Koordynator Projektu Leonardo da Vinci otrzymała decyzję Narodowej Agencji - Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji o przyjęciu złożonego raportu końcowego i rozliczeniu projektu. Złożone przez nas dokumenty nie wzbudzają żadnych wątpliwości merytorycznych ani finansowych, złożone sprawozdania nie wymagają dalszego weryfikowania.

W imieniu własnym i Zespołu ds. Realizacji Projektu bardzo serdecznie dziękuję wszystkim tym, bez których nasz projekt nie zostałby zrealizowany. W sposób szczególny składam podziękowania francuskim partnerom naszego wniosku, prof. dr. hab. Janowi Stępniewskiemu  - koordynatorowi UP 13 - Hopital Universitaire "Avicenne" w Paryżu, z którego inspiracji projekt został zrealizowany we Francji.

Mamy nadzieję, że doświadczenia zdobyte w ramach projektu Leonardo da Vinci będą mogły być wykorzystane dla naszych kolejnych inicjatyw, a zaangażowanie naszych wspaniałych uczestników mobilności przełoży się na sukces następnych projektów.

Koordynator Projektu
dr Iwona Mazur

Zarząd Główny STOMOZ podpisał umowę z Narodową Agencją programu "Uczenie się przez całe życie" - Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji - umowę na realizację projektu "Dobre praktyki zarządzania francuskimi placówkami medycznymi w transformacji polskich podmiotów leczniczych do wymogów Unii Europejskiej". Umowę w imieniu STOMOZ podpisały: Prezes Zarządu Głównego Małgorzata Majer i Koordynator projektu, V-ce Prezes Zarządu Głównego - Iwona Mazur.

Narodowy Fundusz Zdrowia przedstawia do konsultacji projekt Zarządzenia Prezesa NFZ zmieniającego zarządzenie w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne.

Uwagi należy zgłaszać w terminie do dnia 16 sierpnia 2013 r. drogą elektroniczną na adres:sekretariat.dsoz@nfz.gov.pl z dopiskiem "Uwagi SZP"

Szczegóły na stronie internetowej NFZ: 
http://www.nfz.gov.pl/new/index.php?katnr=3&dzialnr=17&artnr=5560

Warszawska Wyższa Szkoła Ekonomiczna im. Edwarda Wiszniewskiego wraz z firmą Talento Sp. z o.o. zaprasza wszystkich chętnych do udziału w bezpłatnych studiach podyplomowych prowadzonych w ramach Projektu „Zarządzanie w podmiotach leczniczych - efektywne przekształcanie zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego" realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Priorytet II. Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących, Działanie 2.3. Wzmocnienie potencjału zdrowia osób pracujących oraz poprawa jakości funkcjonowania systemu ochrony zdrowia, Poddziałanie 2.3.4. Rozwój kwalifikacji kadr służący podniesieniu jakości zarządzania w ochronie zdrowia).

Zapraszamy kadrę zarządzającą podmiotów leczniczych (osoby zatrudnione na stanowisku: dyrektora, ordynatora, personelu administracyjno-kierowniczego, personelu medycznego pielęgniarskiego lub położniczego sprawującego stanowiska naczelnych, oddziałowych i koordynujących) do bezpłatnego udziału w naszym projekcie.

W ramach projektu „Zarządzanie w podmiotach leczniczych - efektywne przekształcanie zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego" kadra zarządzająca podmiotami leczniczymi z terenu całej Polski zdobędzie wiedzę jak zarządzać i efektywnie przekształcać zakłady opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego, jak podnieść efektywność swoich przedsiębiorstw i jak skutecznie kontrolować w nich koszty.

Tematyka studiów podyplomowych
Projekt podzielony jest na dziesięć modułów tematycznych realizowanych w formie ćwiczeń i wykładów prowadzonych przez profesjonalną kadrę trenerską.

• Moduł I. Organizacja i zarządzanie (restrukturyzacja szpitali oraz przekształcanie w spółki prawa handlowego) - 36 godz.
• Moduł II. Zarządzanie jakością w służbie zdrowia - 12 godz.
• Moduł III. Prawodawstwo w opiece zdrowotnej, odpowiedzialność cywilna i pracownicza - 24 godz.
• Moduł IV. Marketing i sprzedaż usług, techniki negocjacyjne, komunikacja - 24 godz.
• Moduł V. Dokumentacja medyczna w ZOZ - 18 godz.
• Moduł VI. Kontraktowanie i realizacja umów z NFZ - 18 godz.
• Moduł VII. Zarządzanie zasobami ludzkimi - 12 godz.
• Moduł VIII. Ekonomika opieki zdrowotnej - 12 godz.
• Moduł IX. Controlling i finanse w służbie zdrowia - 12 godz.
• Moduł X. Technologie informatyczne w zarządzaniu służbą zdrowia - 12 godz.

Kadra trenerska
Studia podyplomowe prowadzone będą przez profesjonalną kadrę trenerską posiadającą zarówno bogatą wiedzę teoretyczną, jak i doświadczenie praktyczne. Kadrę stanowią m.in.:

• prof. dr hab. med. Andrzej Wojtczak
• dr med. Maciej Murkowski
• dr med. Zbyszko Przybylski
• dr Sławomir Radiukiewicz
• dr Agata Wolska-Adamczyk
• lek. Andrzej Koronkiewicz
• mgr Irena Kasińska
• mgr Wiesława Kłos
• mgr Aneta Król-Żurawska
• mgr Magdalena Parzych
• mgr Piotr Przewrocki
• mgr Iwona Raszke-Rostkowska

Miejsce prowadzenia studiów podyplomowych
Dzięki pozyskanemu dofinansowaniu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki udział w studiach podyplomowych jest całkowicie bezpłatny. Organizator zapewnia bezpłatnie materiały szkoleniowe i dydaktyczne. Pokrywa również koszty związane z wyżywieniem.
Druga edycja studiów podyplomowych będzie przeprowadzona w Warszawie przy ul. Szachowej 1 i potrwa w okresie od października 2013 do czerwca 2014.

Warunki oraz wymagania w zakresie ukończenia studiów
Zajęcia będą miały formę wykładowo-warsztatową prowadzoną przez profesjonalną kadrę trenerską. Uzupełnieniem każdego tematu będą zajęcia na platformie e-learningowej.
Na zakończenie studiów każdy z uczestników odda pracę pisemną pod kierunkiem wybranego Promotora. Praca będzie dotyczyła wybranego aspektu przekształceń ZOZ lub zarządzania zmianą w służbie zdrowia. Studia zakończą się obroną pracy dyplomowej.
Absolwenci otrzymają świadectwo ukończenia studiów podyplomowych Warszawskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej im. Edwarda Wiszniewskiego.

Zasady naboru i rekrutacji uczestników
Rekrutacja do projektu prowadzona jest na zasadach określonych w Regulaminie Rekrutacji i Uczestnictwa w Projekcie „Zarządzanie w podmiotach leczniczych - efektywne przekształcanie zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego" w okresie od 1 października 2012 roku do wyczerpania limitu miejsc.

Uczestnikiem Projektu może być osoba spełniająca łącznie następujące warunki:

1. jest w przedziale wiekowym: od 18 roku życia do wieku emerytalnego;
2. posiada wykształcenie wyższe;
3. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w podmiocie leczniczym spełniającym warunki określone w § 2 punkt 2 Regulaminu Rekrutacji i Uczestnictwa w Projekcie „Zarządzanie w podmiotach leczniczych - efektywne przekształcanie zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego";
4. należy do kadry zarządzającej podmiotu leczniczego (jest zatrudniona na stanowisku: dyrektora, ordynatora, personelu administracyjno-kierowniczego, personelu medycznego pielęgniarskiego lub położniczego sprawującego stanowiska naczelnych, oddziałowych i koordynujących),
5. zamieszkuje (w rozumieniu Kodeksu Cywilnego) i/lub pracuje na terenie Rzeczpospolitej Polskiej;
6. spełnia pozostałe warunki określone w dokumentach programowych i wytycznych związanych z realizacją Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013.

Rekrutacja prowadzona będzie na podstawie następujących kryteriów:

• wysokość średniej uzyskanej z dyplomu (przeliczona wagowo wg skali ocen przyjętej na danej uczelni) – od 0 do 5 pkt.
• osoby w wieku 50+ otrzymają dodatkowe 10 pkt.
• osoby niepełnosprawne otrzymają dodatkowe 10 pkt.

W przypadku uzyskania równiej liczby punktów wg powyższych kryteriów o przyjęciu uczestnika będzie decydować kolejność rejestracji dokumentów (termin dostarczenia do biura projektowego).

Warunkiem wzięcia udziału w rekrutacji jest zapoznanie się z Regulaminem Rekrutacji i Uczestnictwa w Projekcie „Zarządzanie w podmiotach leczniczych - efektywne przekształcanie zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego" oraz wypełnienie i złożenie wymaganych dokumentów aplikacyjnych (wzór dokumentów aplikacyjnych dostępny jest na stronie głównej projektu http://edumedica.edu.pl) na jeden z poniższych sposobów:

• przesłanie za pośrednictwem poczty/kuriera wypełnionych dokumentów aplikacyjnych na adres biura Projektu,
• dostarczenie wypełnionych dokumentów aplikacyjnych bezpośrednio do biura Projektu,
• zgłoszenie się osobiście w biurze Projektu i wyplenienie dokumentów aplikacyjnych na miejscu.

Wykaz dokumentów aplikacyjnych:

• deklaracja uczestnictwa w projekcie (wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• ankieta dotycząca wyboru preferowanego terminu studiów podyplomowych (wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• ankieta obejmująca dane instytucji - pracodawcy uczestnika/uczestniczki projektu (wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• ankieta obejmująca dane uczestnika/uczestniczki projektu (wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• oświadczenie uczestnika projektu o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych (wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• oświadczenie o spełnianiu kryteriów uprawniających do wzięcia udziału w studiach podyplomowych (wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• zaświadczenie o zatrudnieniu wydane przez Pracodawcę na potrzeby rekrutacji do projektu (należy złożyć w przypadku zakwalifikowania uczestnika do udziału w studiach; wzór dostępny na stronie internetowej projektu),
• odpis dyplomu ukończenia studiów wyższych (kserokopia potwierdzona za zgodność z oryginałem),
• zdjęcie legitymacyjne (w przypadku zakwalifikowania uczestnika do udziału w studiach).

Dane kontaktowe
Wszelkie szczegóły dotyczące studiów podyplomowych znajdują się na stronie internetowej projektu: http://edumedica.edu.pl.

Więcej informacji dotyczących projektu uzyskają Państwo również w naszym Biurze Projektu przy ul. Szachowej 1, 04-894 Warszawa.

• tel.: +48 601 944 904 - Krzysztof Wojtczak - Koordynator Projektu (sprawy związane z rekrutacją, organizacją i logistyką)
• tel.: +48 609 612 405 - Dr med. Maciej Murkowski - Kierownik Programowy (sprawy programowe i merytoryczne)
• fax: +48 22 205 04 11
• email: studia@edumedica.edu.pl

Koordynator Projektu:
Krzysztof Wojtczak
tel.: +48 601 944 904
email: wojtczakk@gmail.com

Asystent Koordynatora Projektu:
Robert Kaleta
tel.: +48 508 676 932
email: robert.kaleta@talento.pl

Wydawnictwo "Wiedza i Praktyka" oraz wydawca magazynu "Healthcare Management Magazine" zapraszają Państwa do udziału w letnich warsztatach "Gotowi na elektroniczną dokumentację medyczną? Placówka ochrony zdrowia po rewolucji technologicznej". Warsztaty odbędą się w dniach 7 - 9 sierpnia 2013r. w Hotelu SPA Faltom****, w Rumii, 8 km od centrum Gdyni. Zajęcia poprowadzą: dr Piotr Karniej i Paweł Piecuch.

Szybko, bezbłędnie i zgodnie z prawem!

Placówka którą zarządzasz ma coraz mniej czasu na wdrożenie e-dokumentacji. Jeśli jeszcze nie podjąłeś żadnych działań to najwyższy czas, żeby to zrobić. Eksperci są zgodni: przygotowanie małej placówki pod nowe wymagania zajmuje co najmniej kilka miesięcy, a w dużej może to trwać nawet rok!
Zadanie tym bardziej trudne, że oprócz upływającego czasu musisz zmierzyć się z czymś jeszcze – nadal brak jest jednoznacznych uregulowań i wytycznych z Ministerstwa Zdrowia.

Dlatego poznaj rozwiązania rekomendowane przez ekspertów

To dużo lepsze i znacznie bardziej bezpieczne rozwiązanie. Oszczędza Ci czas i pieniądze, chociażby z tego powodu, że poznasz sprawdzone rozwiązania, które sprawdziły się już w innych placówkach. To dużo lepsze niż nauka na własnych, często kosztownych błędach.

Zobacz, jak praktycznie wdrożyć e-dokumentację w placówce i nie sparaliżować normalnego trybu pracy 

Bez względu na cały proces wdrożenia e-dokumentacji placówka musi normalnie funkcjonować i przyjmować pacjentów. Nie możesz sobie przecież pozwolić na to, żeby zamknąć ją na jakiś czas i w spokoju testować działanie nowego systemu. Czy tego chcesz czy nie, musisz to robić równolegle. A prace nad e-dokumentacją nie mogą w żaden sposób zakłócić pracy placówki.

Hotel SPA Faltom**** położony jest 8 km od centrum Gdyni, 25 km od lotniska Gdańsk-Rębiechowo. Dogodna lokalizacja umożliwia szybkie dotarcie do centrum Gdańska, Gdyni, Sopotu, a także Półwyspu Helskiego. Na terenie hotelu znajduje się Centrum SPA & Wellness - jedno z największych

w Polsce o powierzchni 2100 m2 z 24 gabinetami.

Uczestnicy szkolenia mogą bezpłatnie korzystać z atrakcji AquaCentrum: basen ze zjeżdżalniami wodnymi, sauna sucha, łaźnia parowa, zajęć fitness.
Zobacz, z jakich atrakcji możesz skorzystać - teraz po promocyjnej cenie!

Czterogwiazdkowy Hotel Spa Faltom w Rumii, koło Gdyni to miejsce, w którym nie będziesz się nudzić. Za cały pobyt zapłacisz tylko 1490 zł, jeśli potwierdzisz udział do 22 lipca br.

ZGŁOŚ SIĘ JUŻ DZIŚ

To możliwe, jeśli zajmiesz się całym procesem, jak najszybciej. Eksperci pokażą krok po kroku:

• co musisz zrobić i kiedy, by placówka przeżyła bez uszczerbku na jakości obsługi pacjentów pierwsze tygodnie po wdrożeniu e-dokumentacji,
• jak zorganizować pracę lekarzy w okresie przejściowym, gdy będą musieli pracować nad dokumentacją medyczną w formie papierowej i elektronicznej,
• jak tworzyć wymagane przez prawo wzory dokumentów dla placówki każdego typu,
• jak uniknąć odpowiedzialności za błędy lekarza w e-dokumentacji medycznej,
• jak prawidłowo zabezpieczyć dane osobowe pacjentów, gdy zacznie obowiązywać e-dokumentacja,

Weź udział w praktycznym szkoleniu warsztatowym

Szkolenie skierowane jest do menedżerów, właścicieli placówek, jak i lekarzy prowadzących własne gabinety lekarskie. Praktyczne i bardzo konkretne, z pokazaniem wielu sprawdzonych rozwiązań,
które od ręki będziesz mógł wprowadzić u siebie, mając gwarancję, że są optymalne pod każdym względem.

Za cały pobyt zapłacisz tylko 1490 zł netto, jeśli potwierdzisz udział do 22 lipca br. Przy zgłoszeniu udziału do 22 lipca zapłacisz 500 zł mniej! Każdy z uczestników otrzyma w prezencie pakiet książek: „Elektroniczna dokumentacja medyczna" i „Ochrona danych medycznych" o wartości 150 zł oraz atrakcyjną wycieczkę po Trójmieście.

Koszt udziału w konferencji obejmuje również: noclegi w pokojach 2 os, lunche i kolacje, serwisy kawowe, materiały konferencyjne oraz udział w popołudniowej wycieczce do Trójmiasta.

Na zakończenie uczestnicy otrzymają certyfikat udziału w warsztatach.

Informacje:
Izabela Staszkiewicz-Wąs
organizator szkolenia
tel.: 785 88 41 13
e-mail: IStaszkiewicz@wip.pl
Więcej na stronie:
www.warsztatyedm.wip.pl